500 Oekraïense mensen
Kijk nou wat een prachtige taart! Zelf gemaakt, door een Oekraïense dame in Venlo. We leerden haar kennen tijdens een van de vele gesprekken die we momenteel aan het voeren zijn. Het doel: een beeld krijgen van hoe het nou écht gaat met de ongeveer 500 Oekraïense mensen die sinds het begin van de oorlog worden opgevangen op drie locaties in gemeente Venlo.
Veel van hen zijn inmiddels al langer dan drie jaar in Nederland. Ze hebben onderdak, kunnen hier werken, gaan naar school en maken plannen voor de zomervakantie. Op het eerste oog lijken ze, ondanks de moeilijke omstandigheden in Oekraïne, een soort van ‘normaal’ leven te leiden. Toch was de gemeente Venlo benieuwd: hoe gaat het nou écht met jullie, en is er iets waar we nog bij kunnen ondersteunen? Zijn er zorgen, bijvoorbeeld over thuisfront of toekomst? Lukt het een beetje om te integreren? Wie spreekt er Nederlands en wie kan daar nog hulp bij gebruiken? Wie heeft sociale contacten buiten de Oekraïense gemeenschap? En wat als de oorlog voorbij zou zijn: wie wil er dan terug?
In opdracht van de gemeente Venlo maakten we een vragenlijst die alle bewoners boven de 14 jaar verplicht online moesten invullen. Helemaal onderaan konden mensen aangeven of ze nog behoefte hadden aan een aanvullend persoonlijk gesprek. En die behoefte bleek er wel degelijk: zo’n 200 mensen schreven zich in! Met een klein team van drie of vier collega’s per dag én een gevulde koektrommel togen we twee weken lang naar Venlo.
De uitkomsten van deze gesprekken presenteren we begin juli aan de gemeente. Vanzelfsprekend worden ook bewoners op de hoogte gehouden van welke acties de gemeente onderneemt naar aanleiding van de gedeelde zorgen, wensen en suggesties.
In grote lijnen kunnen we vast zeggen dat de gesprekken als bijzonder waardevol worden ervaren. Waar de een met een concrete vraag kwam over bijvoorbeeld Nederlandse taallessen, wilde de ander gewoon even z’n hart luchten. We hebben mensen ontmoet die met tranen in de ogen aan tafel schoven omdat ze het zó fijn vonden dat we ze niet vergeten zijn. Zo ook de dame die uit dankbaarheid een heerlijke taart voor ons meenam. Het is haar droom om in Venlo een eigen taartenbedrijfje te starten en we hebben er alle vertrouwen dat dat gaat lukken!
Dank aan de Gemeente Venlo voor de investering in deze groep, en voor het vertrouwen in Wasbeer & Pauw. Wat ons betreft zou dit op veel meer plekken waar Oekraïense mensen wonen mogen gebeuren. Iemand die weet heeft van soortgelijke initiatieven in andere gemeenten?
